vrijdag 22 maart 2024

Prikspijt 🥵

😭🙏 😭😭😭


PRIKSPIJT


Ze stoppen gelukkig niet allemaal hun kop int zand... maar ja  de schade is al geleden en er komt nog meer... vooral omdat het overal hardnekkig wordt ontkent en er zelfs niet over gepraat mág worden...

Stel er zou maar 10% waar zijn van wat er allemaal word beweerd, dan zou toch bij iedereen alle alarmbellen moeten gaan rinkelen...


Maar het blijft stil... doodstil..!


---


Van iemand:


Voor degenen die zich niet kunnen voorstellen hoe het is om ge vxd te zijn en daarmee te leven nu het bewijsmateriaal beschikbaar is. Het is een dagelijks rouwproces met intense  spijt.


Velen van ons leefden gewoon ons dagelijks leven zonder enig idee van het WEF, UN, WHO en DEW (douw) was iets wat er 's ochtends op het gras lag... 

Films vertoonden scènes van satanische praktijken en we hadden geen idee van bloeddrinkende beroemdheden 😳


We vertrouwden op onze artsen - (ik had de mijne al meer dan 25 jaar) we wisten dat onze regering loog tijdens verkiezingstijden en we stemden zo goed als we konden op basis van alles wat ons werd gepresenteerd, we leidden ons leven onschuldig door te werken, kinderen groot te brengen en op kleinkinderen te passen en velen hadden niet één persoon in onze kringen die ons voor de gevaren waarschuwde - we wisten niet eens dat we "onderzoek" moesten doen 🤷🏻♀️... hoe ongelooflijk dat ook mag lijken, het is absoluut waar - en we gingen en namen  de prik ken 


Wij 'schapen' zoals we genoemd werden , sterven nu met miljoenen. Sommigen plotseling, en sommigen zijn voorbestemd om met een langzame pijnlijke dood het aantal sterfgevallen wat te vertragen... maar we sterven, en ironisch genoeg zijn we ook het bewijs, het bewijs dat jullie allemaal later zullen gebruiken.


Sommigen – ik wou dat ik de percentages kende – maakten ruzie met anderen die de gevaren wel kenden, woorden en daden kwetsten beide partijen... en dat is het grootste wapen van de psy-op... het is eigenlijk groter dan de vx zelf.


Er is een giftige haat en leedvermaak online welke  de ge vxden het zwijgen oplegt als het gaat om het zoeken naar hulp... Ik zie het op de forums... hoe ze worden veroordeeld door totaal vreemden... dus we zwijgen en sterven alleen en onvergeeflijk vanwege onze naïviteit en angst.


Maar terug naar het punt in kwestie.


HET IS DE HEL... leven met de wetenschap dat ik er drie heb genomen, dat mijn geweldige, vriendelijke, hardwerkende echtgenoot er vier heeft genomen, dat onze kinderen en kleinkinderen ze hadden... het achtervolgt me, het breekt mijn ziel, het heeft mij kapot gemaakt......gewoon omdat we naïef waren.


Mijn man en ik waren al klaar toen een neef via Messenger contact met me opnam nadat hij een bericht had gezien over mijn snelle achteruitgang van mijn gezondheid en me vragen stelde... Ik sprak toen met mijn zonen, maar het was te laat, ze waren al ge vxd


Het is nu eindeloze detox-protocollen lezen en je afvragen OF ze echt werken, OF ze ook deel uitmaken van de leugens want hoe zouden we dat ooit kunnen weten, aangezien er geen bewijs is voor de lange termijn.🤷🏻♀️


Het zijn de tests die 'normaal' terugkomen terwijl je het WEET en de veranderingen gewoon voelt in je lichaam. Het zien van de video's van de stolsels, het lezen over graf een micr oblades die aderen doorsnijden, en stekels die als klittenband aan weefsels en organen hechten. ...

Het is de kortademigheid en het zijn de hartkloppingen bij de geringste inspanning die artsen  niet kunnen verklaren....

Het is het "weten" dat het voor niets was, ook al geloofden we toen dat het met de beste bedoelingen was.


Het is deze tatoeage op mijn arm van de vx-batchnummers die ik gebruik om gesprekken te openen en mijn bijwerkingen te delen met elke dokter, specialist en pathologie, radioloog en ambulance-paramedicus die ik tegenkom.


Het is weten dat elke seconde... elke seconde... De adem die ik uitadem mijn laatste kan zijn voordat ik sterf.


Het is verdriet... diep leeg, hartverscheurend verdriet voor al mijn familie en vrienden, al degenen van wie ik hou en voor wie ik zorg.


Het is verlies...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten