Waarom
de meeste kankers vanzelf verdwijnen Deel twee
Mensen die
volledig van kanker zijn genezen en kankervrij zijn gebleven, vormen
de meest voor de hand liggende kandidaten om het mechanisme te
onthullen dat kanker veroorzaakt en geneest.
Een goede vriend
van mij, die we voor het gemak Bert noemen, had een agressieve vorm
van longkanker. Zijn oncoloog gaf hem nog maar acht maanden te
leven. Er werd aan Bert bestraling en chemotherapie aangewezen, de
twee meest gebruikte reguliere methoden om kanker te
bestrijden.
Bert was zich ervan bewust dat deze behandelingen
het risico op een tweede vorm van kanker aanzienlijk zouden
vergroten, door de zware intoxicatieschok van de chemotherapie en de
neveneffecten van de bestraling. Hij weigerde de behandeling met het
argument dat, als zijn longkanker toch ongeneeslijk was, het niet
zinvol was om de kanker te bestrijden en alle pijnlijke bijwerkingen
te moeten ondergaan dat zijn levenskwaliteit verder zou
aantasten.
Bert accepteerde dat hij een ongeneeslijke ziekte
had en kwam daarmee ook zijn eigen dood onder ogen. Door deze
berusting verdween de doodsangst die de oorzaak was van zijn
longkanker. Dit gaf Bert de vrijheid om andere manieren te zoeken om
zijn laatste periode gemakkelijker en liefdevoller te maken. Dat was
zijn redding.
Bert probeerde van alles: kruidenmiddelen,
yoga, visualisatie, meditatie en Chinese acupunctuur. In een
diepgaand gesprek met hem kwam naar voren dat Bert nog niet had
beseft dat zijn doodsangst was getransformeerd in liefdevolle
aandacht voor zijn lichaam.
Bert kreeg een hevige
longontsteking, die hij begreep als een genezingsfase van
longkanker. Zijn berusting in de dood gaf hem de moed om zich
liefdevol te laten verzorgen. Tot grote verbazing van zijn oncoloog
ging Berts zogenaamd ongeneeslijke longkanker over in een spontane
remissie. Binnen een jaar waren alle tekenen van kanker verdwenen,
hoewel er lege holten, of cavernen, achterbleven op de plaatsen waar
de kanker had gezeten. Nu, jaren later, is Bert kerngezond, vrij van
angst en vitaler dan ooit.
Een andere patiënt kreeg van haar
oncoloog te horen dat haar melanoom terminaal was. De operaties
hadden geen succes, en daarom weigerde zij verdere behandelingen met
chemotherapie en bestraling
Waarom zou ze pijnlijke en
ziekmakende chemotherapie ondergaan als haar doodvonnis toch al was
uitgesproken? Ze besloot om de laatste maanden van haar leven zo
mooi mogelijk te maken. Ze richtte zich op een positieve
levenshouding, yoga, bidden, tai chi en een gezonder dieet. Na ons
gesprek werd de oorzaak van haar melanoom duidelijk—een ernstige
schending van haar integriteit als mens—en heeft zij dit kunnen
oplossen.
In deze toestand van berusting kon haar geest
ontspannen, waardoor het onderliggende mentale conflict zich kon
oplossen. Tot op de dag van vandaag ontvang ik nog steeds berichtjes
vol dankbaarheid van haar. Ze is nu zeer gezond en vitaal, zonder
enig spoor van de melanomen die volledig zijn verdwenen door
spontane remissie.
Wat ik wil benadrukken is dat beide mensen
hun levenshouding hebben veranderd en het onderliggende conflict
achter hun kanker hebben opgelost. In plaats van passieve
slachtoffers te zijn van een oncontroleerbare, dodelijke ziekte,
werden zij actieve deelnemers in het creëren van een gezonde geest
in een gezond lichaam.
Beste mensen, om van kanker te genezen
is het essentieel dat je verantwoordelijkheid neemt en je aandacht
richt op het subjectief ervaren van de conflicten die in de geest
actief zijn, en deze vervolgens oplost. Spontane remissie moet niet
als iets ‘wonderbaarlijks’ worden gezien; het is veeleer een
actieve verandering van je levenshouding en een dieper begrip van de
onderliggende subjectiviteit van conflicten, trauma’s en schokken,
die je aanpakt en oplost.
Spontane
remissie kan optreden in de terminale fase van kanker, mits de
oorzaak van de kanker wordt weggenomen. Het is belangrijk de houding
te veranderen van 'ik moet het kankerweefsel aanvallen' naar 'ik
moet de kanker met rust laten en de energieverslindende invloeden
uit mijn leven verwijderen'. Deze aanpak kan al voldoende zijn om
een spontane remissie te initiëren. Zoals Hippocrates altijd zei:
goed uitzieken, met een voedzaam dieet inclusief veel dierlijke
eiwitten, omdat mycobacteriën veel eiwitten nodig hebben om het
tumorweefsel af te breken.
Het hebben van kanker betekent
niet dat je een hulpeloos slachtoffer bent, overgeleverd aan een
dualistisch denkende medische wetenschap. Deze wetenschap weigert
vaak de emotionele oorzaken achter kanker te onderzoeken, ten nadele
van de patiënt. Wanneer de onderliggende oorzaken worden aangepakt,
kan kanker net zo onschadelijk worden als een gewone
verkoudheid.
Een basisregel voor spontane remissie is de
patiënt een gevoel van heelheid, geluk, vrede, volledige
ontspanning en rust te geven. De symptomen van een ziekte zijn nooit
de oorzaak; ze zijn de effecten ervan. Daarom kan ziekte, inclusief
kanker, niet genezen worden door enkel de symptomen te
bestrijden.
Ik ben ook iemand die spontane remissie heeft
ervaren, namelijk ik ben genezen van darmkanker zonder medische
hulp. Hoe dit komt? Ik weigerde de medische behandeling omdat
mijn moeder net overleden was aan een morfine vergiftiging die de
gladde spieren van haar darmen en longen hebben stilgelegd. Mijn
moeder is niet gestorven aan kanker, maar gestorven als gevolg van
de symptoombestrijding zonder de oorzaak van haar kanker aan te
pakken. Niet met mij dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten