Toch weer een slachtoffer.

Naast mijn zwager, hartaanval, nu de buurvrouw, maagbloeding, vriend die steeds weer in ademnood komt en voordien kilometers liep en nu na 100 meter al niet meer kan.., vriend die steeds meer Alzheimer symptomen krijgt.

 Ook bij mij komt het dichterbij met alle aandoeningen om me heen ( ik ben niet geprikt).. Ik kijk ernaar en zie mensen zwakker worden.

Ook de berichten van sads ( suddenly adult death syndrome, ze hebben er weer een mooie naam voor verzonnen, terwijl het door de prikjes komt). En maar ontkennen en maar geloven en vertrouwen op de medische wetenschap .

Maar ja,  ze ( de geprikten) komen er wel achter. Ik ben blij dat ik in een heel vroeg stadium al begreep dat het foute boel was. 3 jaar terug had ik al een gesprek met de buurt die helemaal meeging met de zgn "dodelijke ziekte" en mij als gek verklaarde. In ieder geval mij vreemd aankeek dat ik tegen de medische handelingen inging ( mens op buik aan de beademing, waardoor zijn longen opgeblazen werden en vele stierven). Gestorven aan C hoorde je dan, nee zei ik gestorven aan de behandeling.

( toen was nog niet overal bekend dat ziekenhuizen en artsen een bonus kregen voor elke C patient en een extra bonus kregen voor elke dode C patient.).

Nu begint het bekend te worden.

Hou vol ongeprikten, de dwang van de prik lijkt over , maar ze kunnen nog rare sprongen maken de zwarte hoeden, maar niet lang meer.

Veel liefde van mij.