COLUMN: De overheid is geradicaliseerd, niet de wakkere burger
Max von Kreyfelt
Ze wezen naar u.
U zou gevaarlijk zijn.
Uw vragen heetten ‘ondermijnend’.
Uw protest was ‘radicaal’.
Maar als we eerlijk zijn: wie is hier nou werkelijk het contact met de werkelijkheid kwijtgeraakt?
De pijnlijke waarheid:
Niet de burger is geradicaliseerd, maar de overheid zelf. En dan nog wel tegen haar eigen bevolking.
Ze sloot scholen, bedrijven en zelfs dromen,
vertaalde angst in beleid en gehoorzaamheid in QR-codes,
stuurde ME op ouders, agenten op zorgverleners en drones op wandelaars, want veiligheid is blijkbaar een elastisch begrip.
Artsen kregen een spreekverbod, klokkenluiders een strafblad, en critici een etiket: staatsgevaar.
Maar wat zijn radicalen eigenlijk?
Het zijn mensen die grenzen verleggen,
geen tegenspraak dulden,
hun eigen gelijk tot religie verheffen,
en doof blijven voor feiten.
Klinkt dat als de burger, of toch meer als de overheid?
Onze instituties?
Geen schild, maar knuppel.
Geen brug, maar slagboom.
Geen rechtspraak, maar machtsvertoon.
De radicalisering vindt u niet in Telegramgroepen, maar in Kamerstukken.
Niet bij de burger, maar in het bestuursakkoord.
De symptomen van een geradicaliseerde staat?
Media onder curatele.
Burgers onder toezicht.
MKB afgeserveerd, multinationals boven de wet.
Gehoorzaamheid verkocht als solidariteit.
Inclusie gepreekt, andersdenkenden geweerd.
Democratie bewaakt door oppositie onmogelijk te maken.
En u mag, met een glimlach van de Belastingdienst, zelf betalen voor het geweld dat u de mond snoert. U bent dus niet alleen slachtoffer, maar ook sponsor van uw eigen onderdrukking.
Dus laat u niets wijsmaken:
De radicale burger bestaat niet.
De radicale staat des te meer.
Wij zijn niet geradicaliseerd. Wij zijn wakker.
En wie wakker is, blijft praten.
📌
Steun mij: max1909.backme.org Mijn woord is uw gereedschap
Max von Kreyfelt
Ze wezen naar u.
U zou gevaarlijk zijn.
Uw vragen heetten ‘ondermijnend’.
Uw protest was ‘radicaal’.
Maar als we eerlijk zijn: wie is hier nou werkelijk het contact met de werkelijkheid kwijtgeraakt?
De pijnlijke waarheid:
Niet de burger is geradicaliseerd, maar de overheid zelf. En dan nog wel tegen haar eigen bevolking.
Ze sloot scholen, bedrijven en zelfs dromen,
vertaalde angst in beleid en gehoorzaamheid in QR-codes,
stuurde ME op ouders, agenten op zorgverleners en drones op wandelaars, want veiligheid is blijkbaar een elastisch begrip.
Artsen kregen een spreekverbod, klokkenluiders een strafblad, en critici een etiket: staatsgevaar.
Maar wat zijn radicalen eigenlijk?
Het zijn mensen die grenzen verleggen,
geen tegenspraak dulden,
hun eigen gelijk tot religie verheffen,
en doof blijven voor feiten.
Klinkt dat als de burger, of toch meer als de overheid?
Onze instituties?
Geen schild, maar knuppel.
Geen brug, maar slagboom.
Geen rechtspraak, maar machtsvertoon.
De radicalisering vindt u niet in Telegramgroepen, maar in Kamerstukken.
Niet bij de burger, maar in het bestuursakkoord.
De symptomen van een geradicaliseerde staat?
Media onder curatele.
Burgers onder toezicht.
MKB afgeserveerd, multinationals boven de wet.
Gehoorzaamheid verkocht als solidariteit.
Inclusie gepreekt, andersdenkenden geweerd.
Democratie bewaakt door oppositie onmogelijk te maken.
En u mag, met een glimlach van de Belastingdienst, zelf betalen voor het geweld dat u de mond snoert. U bent dus niet alleen slachtoffer, maar ook sponsor van uw eigen onderdrukking.
Dus laat u niets wijsmaken:
De radicale burger bestaat niet.
De radicale staat des te meer.
Wij zijn niet geradicaliseerd. Wij zijn wakker.
En wie wakker is, blijft praten.
📌
Steun mij: max1909.backme.org Mijn woord is uw gereedschap
Geen opmerkingen:
Een reactie posten