Kinderpostzegels kiest kant van het systeem in plaats van het kind
Stichting Kinderpostzegels maakt momenteel reclame om pleegouders aan elkaar te verbinden en daarmee het pleegzorgnetwerk te versterken. Onder het mom van “goede doelen” en “liefdevolle opvang” zet Kinderpostzegels zich steeds nadrukkelijker in als verlengstuk van een jeugdzorgsysteem dat al jarenlang onder vuur ligt wegens structureel falend beleid, gebrekkig toezicht en het grootschalig schenden van kinderrechten.
Wat bij deze campagne volledig ontbreekt, is een fundamenteel besef van wat kinderen werkelijk nodig hebben: opgroeien bij hun eigen ouders, tenzij dat absoluut onmogelijk is. In plaats van ouders te steunen, gezinnen te versterken en te investeren in ouder-kind herstel, kiest Kinderpostzegels ervoor om een systeem in stand te houden dat te vaak uit huis plaatst, pleegzorg als standaard inzet en ouders buitensluit.
Geen onafhankelijkheid, maar eenzijdigheid
Kinderpostzegels presenteert zich als belangenbehartiger voor kinderen, maar handelt feitelijk als medestander van de instellingen die pleegzorg organiseren en uitvoeren. De organisatie toont geen enkele kritische houding tegenover het feit dat duizenden kinderen in Nederland uit huis geplaatst zijn zonder dat er ooit objectief is vastgesteld dat dit werkelijk noodzakelijk was. Ouders die strijden voor contact met hun kinderen, of zelfs volledige terugplaatsing, worden niet gehoord — laat staan gesteund.
Daarmee is Kinderpostzegels allesbehalve een onafhankelijke organisatie. Zij financieren projecten binnen het systeem, versterken de gevestigde macht van jeugdbescherming en pleegzorgaanbieders, maar laten de ouders en kinderen die daaronder lijden in de kou staan. Dat is schrijnend, zeker omdat deze organisatie bestaat bij de gratie van donaties van burgers en acties op scholen, onder het motto “voor kinderen.”
Gemiste kans: kinderen terug naar huis
In plaats van het pleegzorgnetwerk nog verder uit te bouwen, zou Kinderpostzegels zich moeten inzetten voor het terugdringen van het aantal uithuisplaatsingen, het ondersteunen van ouders bij herstel en het realiseren van ouder-kind-hereniging waar dat mogelijk is. Dat is niet alleen beter voor het kind, het is ook in lijn met het VN-Kinderrechtenverdrag, waarin staat dat kinderen bij hun ouders horen op te groeien, tenzij dat niet in hun belang is.
Een werkelijk kindgericht beleid betekent dan ook: investeren in ouder-kindrelaties, in herstel van vertrouwen en in preventie — niet in het uitbreiden van alternatieve zorgstructuren waarin kinderen vaak opnieuw beschadigd raken.
Ondersteun de roep om onafhankelijk toezicht
Er is dringend behoefte aan onafhankelijk toezicht op pleegzorg en jeugdbescherming. Te veel gezinnen raken vermalen tussen instanties, zonder dat er recht wordt gedaan aan hun verhaal. Wie meent kinderen echt te willen helpen, moet beginnen met luisteren naar ouders en kinderen die zich uitgesloten voelen, niet naar instellingen die baat hebben bij de status quo.
Steun daarom het burgerinitiatief voor onafhankelijk toezicht op pleegzorg en jeugdbescherming:
👉 https://actie.degoedezaak.org/
Tot slot
Kinderpostzegels, het is tijd om terug te keren naar de kern: kinderen beschermen betekent gezinnen ondersteunen, niet vervangen. Stop met campagnes die het systeem versterken. Begin met campagnes die kinderen naar huis brengen.
Vanuit elke school worden kinderen verplicht om langs de deuren te gaan om geld op te halen.
Stichting Kinderpostzegels maakt momenteel reclame om pleegouders aan elkaar te verbinden en daarmee het pleegzorgnetwerk te versterken. Onder het mom van “goede doelen” en “liefdevolle opvang” zet Kinderpostzegels zich steeds nadrukkelijker in als verlengstuk van een jeugdzorgsysteem dat al jarenlang onder vuur ligt wegens structureel falend beleid, gebrekkig toezicht en het grootschalig schenden van kinderrechten.
Wat bij deze campagne volledig ontbreekt, is een fundamenteel besef van wat kinderen werkelijk nodig hebben: opgroeien bij hun eigen ouders, tenzij dat absoluut onmogelijk is. In plaats van ouders te steunen, gezinnen te versterken en te investeren in ouder-kind herstel, kiest Kinderpostzegels ervoor om een systeem in stand te houden dat te vaak uit huis plaatst, pleegzorg als standaard inzet en ouders buitensluit.
Geen onafhankelijkheid, maar eenzijdigheid
Kinderpostzegels presenteert zich als belangenbehartiger voor kinderen, maar handelt feitelijk als medestander van de instellingen die pleegzorg organiseren en uitvoeren. De organisatie toont geen enkele kritische houding tegenover het feit dat duizenden kinderen in Nederland uit huis geplaatst zijn zonder dat er ooit objectief is vastgesteld dat dit werkelijk noodzakelijk was. Ouders die strijden voor contact met hun kinderen, of zelfs volledige terugplaatsing, worden niet gehoord — laat staan gesteund.
Daarmee is Kinderpostzegels allesbehalve een onafhankelijke organisatie. Zij financieren projecten binnen het systeem, versterken de gevestigde macht van jeugdbescherming en pleegzorgaanbieders, maar laten de ouders en kinderen die daaronder lijden in de kou staan. Dat is schrijnend, zeker omdat deze organisatie bestaat bij de gratie van donaties van burgers en acties op scholen, onder het motto “voor kinderen.”
Gemiste kans: kinderen terug naar huis
In plaats van het pleegzorgnetwerk nog verder uit te bouwen, zou Kinderpostzegels zich moeten inzetten voor het terugdringen van het aantal uithuisplaatsingen, het ondersteunen van ouders bij herstel en het realiseren van ouder-kind-hereniging waar dat mogelijk is. Dat is niet alleen beter voor het kind, het is ook in lijn met het VN-Kinderrechtenverdrag, waarin staat dat kinderen bij hun ouders horen op te groeien, tenzij dat niet in hun belang is.
Een werkelijk kindgericht beleid betekent dan ook: investeren in ouder-kindrelaties, in herstel van vertrouwen en in preventie — niet in het uitbreiden van alternatieve zorgstructuren waarin kinderen vaak opnieuw beschadigd raken.
Ondersteun de roep om onafhankelijk toezicht
Er is dringend behoefte aan onafhankelijk toezicht op pleegzorg en jeugdbescherming. Te veel gezinnen raken vermalen tussen instanties, zonder dat er recht wordt gedaan aan hun verhaal. Wie meent kinderen echt te willen helpen, moet beginnen met luisteren naar ouders en kinderen die zich uitgesloten voelen, niet naar instellingen die baat hebben bij de status quo.
Steun daarom het burgerinitiatief voor onafhankelijk toezicht op pleegzorg en jeugdbescherming:
👉 https://actie.degoedezaak.org/
Tot slot
Kinderpostzegels, het is tijd om terug te keren naar de kern: kinderen beschermen betekent gezinnen ondersteunen, niet vervangen. Stop met campagnes die het systeem versterken. Begin met campagnes die kinderen naar huis brengen.
Vanuit elke school worden kinderen verplicht om langs de deuren te gaan om geld op te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten