😳🧐🤔
Mijn naam is Cor Ruptie en ik ben overal. Écht overal!
Ik zit in de boardrooms van farmaceutische bedrijven, in de achterkamertjes van regeringen, in de zakken van NGO’s en media. Ik was er al vóór die zogenaamde p(l)@ndemie en ik ben er nog steeds – sterker dan ooit. Jullie dachten misschien dat het allemaal toevallig was, een samenloop van omstandigheden, een crisis die met de beste bedoelingen werd aangepakt? Ach, hoe naïef.
Laat me jullie meenemen op een kleine trip down memory lane.
Eerst was er de angst. Oh, wat een prachtige, allesoverheersende angst. De beelden uit China, de tientallen persconferenties vol dreiging en angst, de tellers met ‘besmettingen’ die de hele dag op je scherm flitsten. En de bizarre maatregelen: blijf thuis, doe je mondkapje op (die lekker niks deed, maar hey, symboliek is belangrijk), hou afstand van elkaar, was je handen kapot en vertrouw vooral niét op je eigen immuunsysteem, maar wel op ons – de experts, de beleidsmakers, de industrie die letterlijk verdient aan jouw gezondheid én aan je ziekte.
En toen… de befaamde en zeer gewilde Ku-Er-code.
Jij dacht dat het 'vaccin' een medische doorbraak was. Een redding. Maar eigenlijk was het niets meer dan een ordinaire, keiharde leugen, 'devil in disguise'. Je werd op korte termijn beloond voor je goede gedrag met je eigen barcode, je productcode, een toegangspas die vele deuren opende. Zonder code? Dan bleven alle deuren dicht. Geen restaurant, geen theater, geen baan in sommige gevallen. Vrienden en familieleden werden verdeeld. Mensen werden ontslagen, belachelijk gemaakt, uitgemaakt voor ‘wappies’ of ‘gevaar voor de samenleving’. Medische apartheid in de 21e eeuw, maar dan slim verpakt als ‘veiligheidsmaatregel’.
En terwijl jullie vochten over wie ‘de wetenschap’ wél en niet volgde, lachte ik in mijn vuistje. Want ondertussen werden er miljarden verdiend. Contracten werden getekend, geheim gehouden, vaccins werden gekocht met jouw belastinggeld en vervolgens weggegooid omdat ze ‘over’ waren. En de bijwerkingen? Ah joh, toeval. Of psychisch. Of gewoon verzwegen.
Maar dat is nog niet alles. De economie? Gesloopt. MKB’ers die hun levenswerk zagen verdwijnen terwijl grote bedrijven recordwinsten draaiden. Zorgpersoneel dat jarenlang keihard werkte en daarna ontslagen werd omdat ze geen prik wilden. Kinderen die met maskers op achter een scherm les moesten krijgen en nu met leerachterstanden en sociale problemen zitten. Depressie, eenzaamheid, zelfmoorden? Ach, collateral damage.
En wat nu? Niks geleerd.
De Wee Haa Ooo krijgt nóg meer macht, nieuwe pandemiewetten liggen klaar en een digitale ID is de volgende stap. Dit keer niet alleen voor gezondheid, maar voor álles. Geen juiste CO₂-score? Minder toegang. Geen ‘gezondheidsverklaring’? Dan reis je niet. Maar nee, complotten bestaan niet, toch?
Aangenaam, mijn naam is Cor, Cor Ruptie. En ik dank jullie voor het meewerken aan mijn succesverhaal.
Blijf alert, blijf kritisch.
Petra Brekelmans vdf Kuijpers
Geen opmerkingen:
Een reactie posten